تکریم فرزندان جامعه علمی کشور سرلوحه فعالیت‌های سازمان امور دانشجویان است
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۷۵۰۸
رئیس سازمان امور دانشجویان گفت: تکریم ارباب رجوع و فرزندان جامعه علمی کشور سرلوحه فعالیت‌ها و وظایف ما در سازمان امور دانشجویان است که در سال جاری بیش از پیش باید بدان پایبند بوده و مدنظر قرار دهیم.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست صمیمی هاشم داداش پور معاون وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رئیس سازمان امور دانشجویان با روسای ادارات این سازمان برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این نشست داداش‌پور ضمن تبریک هفته معلم و گرامیداشت یاد و خاطره استاد شهید مرتضی مطهری گفت: روز معلم یادآور جایگاه والای علم و معرفت و مقام والای استاد و معلم در تفکر دینی اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی است.
وی در ادامه تلاش‌های همکاران را ستود و از زحمات تمامی کارکنان در سازمان امور دانشجویان تقدیر کرد و افزود: این جلسه فرصت خوبی است تا از نزدیک ضمن آشنا شدن با دغدغه‌ها و مشکلات همکاران، از تلاش‌ها، زحمات و خدماتشان تشکر نمایم.
معاون وزیر علوم تصریح کرد: انتظار می‌رود در سال جدید این تلاش‌ها و خدمات به ارباب رجوع بیشتر از گذشته شده و بتوانیم در راستای جلب رضایت خداوند و مردم گام برداریم و گره از کار خلق بگشایم که رضایت خلق، رضایت و خشنودی خداوند را نیز در پی دارد.
رئیس سازمان امور دانشجویان در ادامه با تاکید بر اینکه باید به شناسایی نقاط قوت خود بپردازیم و در راستای تقویت آنها بکوشیم؛ افزود: همچنین لازم است بیش از گذشته چالش‌ها، نقاط ضعف و عیوب خود را شناخته و در جهت رفع نواقص و ضعف‌ها برآییم.
داداش‌پور با بیان اینکه بهترین تکریم خدمات رسانی در کمترین بازه زمانی ممکن و به بهترین شکل به ارباب رجوع است؛ اظهار کرد: باید این فرصت خدمت به مردم را قدر بدانیم، زیرا این مناصب و این پست‌ها امانت خداوند است که در اختیار ما برای مدتی اندک قرار دارند و باید قدر این نعمت و فرصت را بدانیم و با خدمت رسانی مخلصانه رضایت الهی را به دست آوریم.
وی در پایان گفت: ان‌شالله در سال جاری با برنامه ریزی و تلاش جهادی در راستای اهداف دولت بتوانیم در انجام تکالیف خود موفق بوده و سالی پر از موفقیت و سرافرازی پیش رو داشته باشیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ارباب رجوع جامعه علمی وزیر علوم داداش پور سازمان امور دانشجویان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۷۵۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رضایت حاکمیت به پوشش زنان ۲۰ سال پیش | همان بدحجابانی که کافر بودند!
عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «پیش‌بینی دو دانش‌آموز» در روزنامه اعتماد نوشت:
اخیرا یک فیلم کوتاه یک دقیقه‌ای بازنشر شده که دو دختر خانم دبیرستانی به مدت یک دقیقه درباره فشارهای اجتماعی نسبت به دختران حرف می‌زنند. این فیلم تولید سال ۱۳۸۲، یعنی ۲۱ سال پیش است. هر دو دختر خانم که حدود ۱۵ تا ۱۷ساله هستند با حجاب و مقنعه کامل و روپوش مدرسه بدون ذره‌ای آرایش به خوبی و مسلط حرف می‌زنند. آنان فشارهای اجتماعی را به خوبی به فنر تمثیل می‌کنند. جامعه را متحول می‌دانند که اگر فشار نباشد مردم خود را تطبیق می‌دهند. ولی اگر جلوی این فنر گرفته و فشرده شود، به جایی می‌رسد که دیگر، توان حفظ آن را ندارند و یک باره فنر باز می‌شود.
آنان قاعده‌ای را با زبانی ساده توضیح می‌دهند که «مردم از آنچه منع می‌شوند به آن حریص‌تر می‌شوند.» سپس شرح می‌دهند که چرا مردم به سوی تبلیغات ماهواره‌ای می‌روند. اینها عین جملات آن دو دختر خانم نبود ولی مضمون دقیق آنها است. ای کاش می‌دانستیم که اکنون آنها کجا هستند؟ چه پوششی دارند؟ چه تفکری دارند؟ و آیا همچنان با همان آرامش و متانت سخن می‌گویند یا به افرادی عصبی تبدیل شده‌اند؟
پس از رها شدن این فنر در سال ۱۴۰۱ چه رفتاری از خود نشان داده‌اند؟ اکنون نمی‌دانیم که آن دو دختر خانم چه وضعی دارند ولی از روی موارد مشابه فراوان آنها که در دور و نزدیک می‌بینیم، می‌توانیم بگوییم که سرنوشت آن نسل به کجا رسیده است؟ آنان متولدین دهه ۱۳۶۰ بودند که اواخر جنگ به دنیا آمدند. در دوره اصلاحات به بلوغ رسیدند. ولی هیچ کس وقعی به سخنان بدیهی آنان نداد.
آنان در آن مقطع زمانی دانش‌آموزانی عادی بودند؛ نه مدرک دانشگاهی داشتند و نه تجربه عمیق سیاسی و اجتماعی، ولی با همان چند سالی که در متن جامعه حضور داشتند، به صورت شهودی و حسی متوجه شده بودند که تحت فشار اجتماعی هستند. آنان چنین می‌اندیشیدند که تحت فشارند که چگونه فکر کنند، چه بپوشند، کجا بروند، کجا نروند و… و این را حس می‌کردند، که این فشارها در حال افزایش است و می‌دانستند که به جایی خواهد رسید که دیگر سیاستمداران و پدرخوانده‌های جامعه قادر به نگهداری این فنر در حالت فشرده شده نخواهند شد، خسته می‌شوند و دیر یا زود این فنر رها خواهد شد، و آنگاه باطن جامعه آشکار می‌شود. باطنی که شاید در یک فرآیند طبیعی و متعارف به گونه دیگری ظاهر شود.
امروز حکومت به پوششی از زنان رضایت می‌دهد که ۲۰ سال پیش آن را کفر ابلیس می‌دانست. ولی رسیدن به این پوشش با هزینه‌های زیاد برای دو طرف بوده، و هنوز هم معلوم نیست که چند سال بعد به کجا برسد؟
این نسل اعم از دختر و پسر و البته دختران بیشتر، نادیده گرفته شدند ولی کسی توان حذف آنان را نداشت و ندارد به همین علت در فردای برداشتن اهرم از روی فنر، به میدانی پرتاب می‌شوند که خواسته خودشان نبوده است.
پرسش این است که چرا گوش شنوا و ساز و کاری مناسب برای شنیدن آن نجواهای آرام وجود نداشت تا با بحران ۱۴۰۱ مواجه نشویم؟
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت